دستی قلمی برمی‌دارد؛
لبی بوسه‌ای برمی‌گیرد و
گامی قدمی برمی‌نهد.
همه را عشق می‌جنباند.
آن عشق خوش‌سودا؛ عشق زیبا؛
عشق به زیبایی.

بر گذر از گرماگرم زندگانی خویش،
آدمی،
«عاشقِ زیبایی» شد.
زیبایی را ستود، ارج‌نهاد و شاید
پرستید.

آتشِ عشق برافروخته از زیباییست.
آتشی که جان‌ها گدازد و اندیشه‌ها روشن کند.
یخ خِرد را آب کند و خردمند را به جنبش و رقص اندر آرد؛
رقصی بی‌پایان.
چون رقص شعله‌ی گیسوان.

زیبایی درون و بیرون که گر جمع آیند
فلک را بشکافند و جهان را گیرند که
«آری به اتفاق جهان می‌توان گرفت» .
زیبایی را نمایان کردن کار هنرمندان است.
دستی می‌خواهد، آراستار.

دست؟ کدام دست؟
دستی که بامدادان شانه‌ای برمی‌گیرد و گیسوان خواب‌زده را در کشاکشی آرام می‌آراید و طرحی تازه می‌دهد.
دستی که رُژی را بر آن لبانِ خندان می‌نهد و آنان را سرخ‌گون می‌کند.
دست هنرمندی که خال و خط «چشم جهان‌بین» را می‌نگارد.
یا «دست گرم دوستی عاشق که در شب‌های سرد شهر» دستان ظریفی را می‌پوشاند.

بانوان ایران‌زمین؛
هنرمندانی که خویش را می‌آرایید و می‌نمایانید؛
ای نمایندگان امور جدی زندگی که برای آراستن خود پیشینه‌ای دارید
به درازای تاریخ؛

این تلاش مقدس که در پرتوی آن، فراز و نشیب زندگی را برای
خود و عاشقان‌تان
دل‌چسب و شکیبا می‌سازید.
شما زیبایید.

دستِ آراستار را به سویتان می‌یازیم.
دستی بر آتش زیبایی.

زیباسرای آراستار

 +98 937 86 170 84
ایران. تهران. مترو شریعتی. خیابان مینا. پلاک ۱۶. واحد ۱.